زمان تقریبی مطالعه: 4 دقیقه
 

فتح بن خاقان






ابومحمد فتح بن خاقان ترکی۲۴۷ق)، معروف به ابن خاقان، از شاهزادگان ایرانی و در شمار ادیبان و شاعران برجسته زمان خود بود که به دربار خلفای عباسی راه یافت.


۱ - معرفی اجمالی



ابومحمد فتح بن خاقان بن احمد بن غرطوج ترکی بغدادی، معروف به ابن خاقان، گفته شده که در اصل از شاهزادگان ایرانی بود و در شمار ادیبان و شاعران برجسته زمان خویش محسوب می‌شد، ولی ظاهراً آن‌گونه که از نسب او برمی‌آید، از ترکانی است که وارد ایران شده و سپس به دربار خلفای عباسی راه یافتند. ابن ندیم وی را فردی بسیار با ذکاوت، دارای هوشی سرشار و ادیبی صاحب نام معرفی کرده و گفته که منزل وی پایگاه فصحای عرب و دانشمندان کوفه و بصره بود. وی آن‌قدر به کتاب و کتابخوانی علاقه داشت که به هنگام دستشویی رفتن نیز از مطالعه دست برنمی‌داشت. به علاوه، از ذوق شعری نیز برخوردار بوده و اشعاری را نیز سروده که یحیی بن حکیم اسلمی برخی از آنها را روایت کرده است.

۲ - خدمت به خلفای عباسی



کسانی چون مبرّد و احمد بن یزید مؤدب از وی حکایت کرده و مطالبی را نقل کرده‌اند. وی علاوه بر فعالیت‌های علمی، از مشاغل اجرایی و سیاسی نیز به دور نبوده است. در آغاز به دربار معتصم (خلافت ۲۱۸-۲۲۷ق) و واثق بالله عباسی (خلافت ۲۲۷-۲۳۲ق) راه یافت و به ایشان خدمت می‌کرد. پس از آن به دستگاه خلافت متوکل عباسی (خلافت ۲۳۲-۲۴۷ق) پیوست و آن‌چنان مورد جذب و حمایت او قرار گرفت که حتی بر همه بستگان و فرزندان خویش مقدم می‌داشت و برادر خطاب می‌کرد. وی به‌عنوان وزیر متوکل در خدمت دستگاه حکومت بود و مدتی نیز امارت شام را بر‌عهده داشت.

۳ - تالیفات



او دارای آثار و تالیفاتی نیز بوده که از آن جمله است: البستان که این کتاب را محمد بن عبدربه، ملقب به راس البغل برای ابن خاقان نگاشت الروضة و الزهر الصید و الجارح و اختلاف الملوک.

۴ - قتل



سرانجام او و متوکل عباسی در سال ۲۴۷ق در یک شب و با هم به قتل رسیدند.
[۱۶] ذهبی، محمد بن احمد، دول الاسلام، ص۱۳۳.


۵ - پانویس


 
۱. ابن ندیم، محمد بن اسحاق، الفهرست، ص۱۴۸.    
۲. زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۵، ص۱۳۳.    
۳. حموی، یاقوت بن عبدالله، معجم الادباء، ج۵، ص۲۱۵۷.    
۴. مرزبانی، محمد بن عمران، معجم الشعراء، ص۲۳۲.    
۵. ابن ندیم، محمد بن اسحاق، الفهرست، ص۱۴۸.    
۶. حموی، یاقوت بن عبدالله، معجم الادباء، ج۵، ص۲۱۵۷.    
۷. ذهبی، محمد بن احمد، تاریخ الاسلام، ج۱۸، ص۳۹۰.    
۸. حموی، یاقوت بن عبدالله، معجم الادباء، ج۵، ص۲۱۵۹.    
۹. ابن ندیم، محمد بن اسحاق، الفهرست، ص۱۴۸.    
۱۰. خطیب بغدادی، احمد بن علی، تاریخ بغداد، ج۲۱، ص۱۶۰.    
۱۱. ذهبی، محمد بن احمد، سیر اعلام النبلاء، ج۱۲، ص۸۲.    
۱۲. ابن ندیم، محمد بن اسحاق، الفهرست، ص۱۴۸.    
۱۳. کحاله، عمررضا، معجم المؤلفین، ج۸، ص۴۷.    
۱۴. بغدادی، اسماعیل بن محمد، هدیة العارفین، ج۱، ص۸۱۴.    
۱۵. ابن تغری بردی، یوسف، النجوم الزاهرة، ج۲، ص۳۲۵.    
۱۶. ذهبی، محمد بن احمد، دول الاسلام، ص۱۳۳.
۱۷. ابن عماد حنبلی، عبدالحی، شذرات الذهب، ج۳، ص۲۱۹.    
۱۸. ابن منظور، محمد بن مکرم، مختصر تاریخ دمشق، ج۲۰، ص۲۵۱.    
۱۹. ابن جوزی، عبدالرحمن بن علی، المنتظم، ج۱۱، ص۳۵۷.    


۶ - منبع



• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، ج۱، ص۶۰۳، برگرفته از مقاله «فتح ترکی».






آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.